අරමුණක් නැතිව මම කවි ලියමි කෙසේ...
අරමුණක් තනාගෙන මම කවි ලියමි මෙසේ....
මල් මිටක් ගෙනත් කාහට පිළිගන්නේ...
මල් සුවඳ පමණි අද මා සිත පුබුදන්නේ...
කවි ලියා තබන්නේ ඇයිදැයි සිහිවන්නේ...
කවි ලියා තබා මා සහනය ලැබගන්නේ...අරමුණක් නැතිව මම කවි ලියමි කෙසේ...
අරමුණක් තනාගෙන මම කවි ලියමි මෙසේ...
වැහි වළාකුලක්විත් කුමටද ගොරවන්නේ...
වැසි වැටුණා කියා නැත මා සිත තෙත්වන්නේ...
ඔබ නොකී වදන් ගැන තවමත් ලතැවෙන්නේ...
ඔබ කියූ වදන් ගැන නෑ හද වෙහෙසෙන්නේ...
අරමුණක් නැතිව මම කවි ලියමි කෙසේ...
අරමුණක් තනාගෙන මම කවි ලියමි මෙසේ...//
